Son yıllarda yapay zekâ teknolojilerindeki baş döndürücü gelişmeler, eğitim alanında da ciddi tartışmaları beraberinde getirmiştir. Özellikle “öğretmenlere ihtiyaç kalacak mı?” ya da “yapay zekâ öğretmenlerin yerini alır mı?” gibi sorular, hem toplumda hem de eğitimciler arasında sıkça dile getirilmektedir. Ancak bu tartışmaların çoğu, eğitimin yalnızca “bilgi aktarımı” olduğu ön kabulüyle yürütülmektedir. Oysa eğitim; sadece bilgi öğretmek değil, aynı zamanda bireyin karakterini, değerlerini ve sosyal becerilerini geliştirmeyi de kapsayan çok yönlü bir süreçtir. Bu yönüyle öğretmen, sadece bir bilgi aktarıcı değil; bir rehber, bir rol model ve bir ilham kaynağıdır.

Yapay Zekâ Ne Sağlar, Ne Sağlayamaz?

Evet, yapay zekâ büyük bir hızla bilgiye ulaşma, kişiselleştirilmiş öğrenme yolları sunma ve akademik gelişimi destekleme konularında önemli imkânlar sunmaktadır. Öğrencilerin düzeylerine uygun dijital içerikler, geri bildirim mekanizmaları ve öğrenme takibi artık daha hızlı ve verimli şekilde yapılabilmektedir. Ancak tüm bu teknolojik destekler, insan unsurunun yerini doldurmakta yeterli değildir. Çünkü yapay zekâ “ne öğretileceğini” sunabilir; fakat “neden” ve “nasıl” sorularını, yani insanı ve değerleri merkez alan eğitimi yeterince kavrayamaz.

Okulların Asıl Görevi: Eğitmek

Özel okullar başta olmak üzere tüm eğitim kurumlarının en önemli misyonlarından biri, bireyi sadece bilgiyle donatmak değil; aynı zamanda iyi bir insan, sorumlu bir vatandaş, sağlıklı bir birey olarak yetiştirmektir. Bu, sadece müfredatla değil; öğretmenle kurulan bağla, sınıf içi iletişimle, okul kültürüyle ve toplumsal değerlerle mümkündür. Bir öğrencinin adalet duygusunu, empati yeteneğini, öz disiplini ya da dayanıklılığı kazanması; sadece yapay zekâ tabanlı bir sistemle değil, onunla birlikte yürüyen güçlü bir eğitici kadro sayesinde gerçekleşir.

Eğitimin Kalbi: Öğretmen

Öğretmen, sadece bilgi sunan değil; öğrencinin duygularını anlayan, onu yönlendiren, topluma kazandıran kişidir. Onun mimikleri, sesi, sabrı, ilgisi ve örnek kişiliği; öğrencinin hayatında derin izler bırakır. Bir öğrencinin hayattaki yönünü değiştirenin çoğu zaman bir öğretmenin bir sözü, bir tavrı ya da bir desteği olduğunu unutmamalıyız. Yapay zekâ, bunu taklit edemez.

Sonuç: Gelecek Teknolojiyle Değil, İnsanla İnşa Edilir

Eğitimde teknoloji elbette değerlidir ve doğru kullanıldığında büyük fırsatlar sunar. Ancak eğitimin öznesi insandır. Öğrenciler sadece “öğrenmeye” değil, aynı zamanda “yetişmeye” ihtiyaç duyarlar. Bu yetişme süreci ise öğretmenler aracılığıyla, onların rehberliği ve yönlendirmesiyle gerçekleşir. Bu sebeple, yapay zekânın geliştiği bir çağda dahi öğretmenlere olan ihtiyaç azalmayacak, aksine daha anlamlı ve derinleşmiş bir rol ile artarak devam edecektir.

KADİR ÜNAL - EĞİTİM YÖNETİCİSİ - İST. YEDİ RENKLİ ÇINAR OKULLARI