Bir gün Japon meslektaşım hocam Yamamoto’ya sordum: – Japonya’da Öğretmenler Günü kutlandığında, siz nasıl kutlarsınız? Soruma şaşırarak cevap verdi: – Öğretmenler günümüz yok. Cevabını duyunca ona inansam mı inanmasam mı bilemedim. Aklımdan şöyle bir düşünce geçti: “Ekonominin, bilimin, teknolojinin gelişmiş olduğu bir ülke neden hocaya, işine bu kadar saygısızlık ediyor?”

Bir gün Japon meslektaşım
hocam
Yamamoto’ya
sordum:
– Japonya’da Öğretmenler Günü kutlandığında, siz
nasıl kutlarsınız?
Soruma şaşırarak cevap verdi:
– Öğretmenler günümüz yok. Cevabını duyunca ona inansam mı inanmasam mı bilemedim. Aklımdan şöyle bir düşünce geçti: “Ekonominin, bilimin, teknolojinin gelişmiş olduğu bir ülke neden hocaya, işine bu kadar saygısızlık ediyor?”
★★
*Bir keresinde,
işten sonra
Yamamoto beni
evine davet etti. Okuldan uzakta yaşadığı için metroya bindik. Akşam “yoğun saatlerde” metro vagonları aşırı kalabalıktı. Bir şekilde gizlice içeri girdikten sonra korkuluğu sıkıca kavrayarak ayağa kalktım.
Aniden yanımda oturan yaşlı bana yol verdi. Bir yaşlının bu kadar saygılı tavrını anlamadığım için önerilerini kabul edemedim ama ısrarcıydı, oturmak zorunda kaldım.
Metrodan indikten sonra yaşlı adamın davranışını Yamamoto’dan açıklamasını istedim. Yamamoto gülümseyerek öğretmen rozetimi işaret etti ve şöyle dedi:
– Bu yaşlı adam
senin öğretmen olduğunu gördü ve statüne duyduğu saygının bir
göstergesi olarak koltuğundan
vazgeçti.
Öğretmen
Yamamoto'ya ilk gidişim olduğu için elim boş gitmek
utanç vericiydi,
ben de bir hediye almaya karar verdim. Yamamoto ile düşüncelerimi paylaştım, bana destek oldu ve ileride indirimli fiyatlarla mal alabileceğim bir öğretmen mağazası olduğunu söyledi.
Yine duygularımı tutamadım:
– Ayrıcalıklar sadece öğretmenlere mi veriliyor? Diye sordum.
Sözlerimi onaylayan Yamamoto şunları söyledi:
– Japonya’da öğretmen en saygı duyulan meslek, en saygı duyulan kişidir. Japon girişimciler dükkanlarına öğretmenler geldiğinde çok mutlu oluyorlar, bunu kendileri için büyük bir onur olarak görüyorlar.
*Japonya’da
kaldığım süre boyunca, Japonların öğretmenlere ne
kadar saygı duyduğunu defalarca gördüm.
Metroda kendilerine ayrılmış koltuklar var, onlar için ayrı dükkanlar açılıyor, öğretmenler hiçbir ulaşım türü için bilet kuyruğuna girmiyor. Bu nedenle Japon öğretmenlerin hayatlarının her
günü onların,
öğretmen gününe
ihtiyaçları yoktur.
★★
"Bu hikayeyi
yeniden anlatarak, toplumumuzun öğretmene karşı
böyle bir tutuma, böyle bir düzeye çıkmasını ve öğretmenlerin bu kadar yüksek bir unvana layık olmasını tüm kalbimle diliyorum!”
ALINTI

Kendisine ne vakit adam oluruz diye Sorulan bir bilgi kimse verdiği cevapta, elimizde bulunan çöpü atacak bir çöp kutusu bulana kadar taşıyıp, sağa sola atmayan bir toplum olduğumuzda, ifadesini kullanmıştır.
Bir çok insanın imrendiği liğine bir ülkede, sokaklar ve çevre hatta okullar sabunla yeni yıkanmış görüntüsünü verir..
Bizim ülkemizde biraz da yaz aylarında sabah işe giderken sokak kenarlarında parklarda ve piknik yerlerideki görüntüye baktığınız zaman usta bir ressamın çevre kirliliğini anlatmasından daha göz alıcı, çarpıcı, yürek burkucu bir çok manzarayla karşılaşırsınız..

Maddi gıdalarla beraber önemli olan ise Son kullanma tarihi geçmiş, denenmiş ve denenmiş ve zararlı olduğu bilinen, kokmuş zehirli fikir ve düşüncelerden gönlümüzü korumamız lazım.
Çünkü insan, gönül kimyası bozuldu mu, çok şey kaybeder